BİR GÜN GELİR SENİ SEVENİ SEVMEYİ ÖĞRENİRSİN
Bir gün gelir..
Seni sevmeyi öğrenirsin.
Yıllara boğulmuş olsan da
Bir gün esmer,bir gün sarışın
Sabah Avşa’da da olsa, kızıl bir geceden sonra
Dudaklarında üzüm tadında şarapla.
Gönülden gönüle bir sıcak rüzgar olup
Esip dursan da Kalamış ta.
Bilirsin,
Tek kucak vardır seni seven.
Sessiz,eski bir bizans kalesi, mağrur.
Sabırlı, yavrusunu bekleyen ana, şefkatli.
Sevecen, erkeğini bekleyen kadın,sıcak.
Telaşsız.. hesapsız..öfkesiz..
Hayatının bir yerinde durmuştur.
Bilirsin. Ne denli yok saysan da.
Hissedersin değer vermesen de.
En ücrasına gitmiş olsan da Marmara’nın
Ve hangi cehennem ateşine vursanda dudaklarını.
İlle de özleminden cayır cayır yansan da
İçindeki devleşen cüceler var ya
Hiç durmadan fısıldasa da kulağına
‘’sen sana yetersin’’ dese.
Bittiğin yerde tükenirken.
Her tükenişinde biterken.
Bilirsin. Ne denli yok saysan da
Hissedersin değer vermesen de
Seni bir seven vardır
Hayatın bir yerinde yaşanmıştır
Bir vakitte.
Sen çekip giderken
Seni hep seven kalmıştır.
Sema Çevik(YILDIRIM)
