AYNALARI DOĞRU YÖNE ÇEVİRSELERDİ,GÜZELLİKLER YANSIYACAKTI GEÇMİŞİN GELECEĞİNE..
Keşke birazdan anlatacaklarım yalnızca benim paronayak teorilerimden ibaret olsaydı..
Nerdeyiz yine diye düşünmek istiyorum.Bu sefer hangi meselede kaybolduk bunu anlatmak istiyorum.
Sizler çocukların,gençlerin gündemlerini nasıl ve ne kadar takip edebiliyorsunuz bilemem ama ben bu konu ile yakından ilgilenen bir çocuk (yada genç adayı,her neyse! ) olarak çok ciddi şeyler düşünüyorum ve gidişattan memnun değilim!
Çocuğunuza , kardeşinize,öğrencinize sorun.Mutlu musun,mutsuz musun diye.Emin olun lafı ağızlarında geveleyecekler ve evet yada hayır diye kesin bir cevap vermek istemeyecekler.Ne kadar derinde olduklarını göstermek adına susacak yada ehh işte demeyi tercih edecekler.Çünkü onlar sizin tahmin edemeyeceğiniz bir boyutta kız-erkek ilişkilerini yaşamlarına endekslemiş durumdalar..
Nedeni ne anlayamadım.Blue çağı dönemi olduğunu söylediler.Doğrudur,gençliğin getirdiği bir merak ve heyecan vardır ortada.Ama bu hep vardı zaten.Milattan önceki zamanda da vardı,genç yaşta tahta geçen 4.Murat’ta da,Atatürk’ün evlat edindiği çocuklarda da ve Çanakkale’de savaşan Lise öğrencisi gençlerde de..İyi de bu boyutta mıydı herşey?Bu kadar silik miydi gençlik?
Sebebi ne tüm bunların?Gelişen teknoloji mi şımarttı onları?Yoksa ilgimi azaldı onlara?Çok mu sorumluluk yüklediniz yoksa?
Aydınlık bir geçmişin karanlık bir geleceği olmak istemiyorum ben.Sorumluları her kimse yada her neyse karar verin biran önce!Ya kendi yaşantınızdan onlara örnek olabilecek davranışlar arayın içinizde yada anlatın onlara kendi karanlığınızı,sizden olmasınlar diye..
Ve tüm bu paragraflar yeşeren gençlikten,olgunlaşmış ebebeynlere!
