hala çocuğum
durun
ben daha çocuğum
umut düşünce avuçlarımdan donuyorum
siz gibi bağlı değilim hayata
sevmeyince biri beni
yatağın altına saklanıyorum
bağışıklığım yok yalana
felsefe de kuramıyorum
terk etmenin mantığını bulamadım daha
aşk gidince benden, yarım kalıyorum
oturup televizyon koltuğuna
hiç haberlere bakamıyorum
taş kesiliyorum kanayınca bir çocuk
sayılara asılmış ölümlere
dokunamıyorum
durun
ben daha çocuğum
bütün öfkeleri üstüme alıyorum
pencereme doğan aya bakıp
deli hayallere dalıyorum
anlatmayın bana gerçekleri
anlayamıyorum
bir elma şekerine,
bir küçük gülüşe aldanıyor...
ben hala çok yanılıyorum
Elif KARSLIOĞLU
