Gece Esriği
tülün örttüğü pencerenin görüreni kadar yaşamın, bir şart var ki ötesini görmeye.. kirlenmen!
yıkanmadan temizliğin bilinmez, ey tül! haddini bil, bir hârenin etrafındadır dönüşün.. bilinmez yolların yok, beni sürgün etme! bil ki; senden ötesi ufkun yeni yüzü...
ne vakit aydınlığı gösterirse
gözlerine “unutmadı” diye sardığın ip...
işte o zaman gecesin..
unutulmuş sandığın ne varsa
dök sandığından, paçalarından aksın zamAN!
sensiz ulusun baş koyduğun yastıklar....
bil ki o zaman aslında varsın...
sağanak değil,
ahmak ıslatan yağmurların olsun
tane tane hüznün.
tâ ki ebediyet kalabalığı
örtene kadar yüzünü biteviye…
korkma! ıslatmaz kimseyi,
bak; bir anlık gülümsettin gece'yi..
karanlık sadece ışığın başlangıcı...
kendini kandıranın hâr yanı...
Ve varolmanın ıslığı...
