ELVEDA
Karanlıklar çöküyor İstanbul’ un üzerine
Artık vakit çok geç ! !
Evlerine koşan insanlar , yuvasına ucan kuşlar...
Her şey bir , bir geri dönüyor
Sen hariç ....? ?
Sensiz bir gün daha düştüm hayattan
Kim bilir ! böyle kaç gün daha geçecek
İşte bir karanlık gecem daha beni bekliyor
Biliyorum yine seni yaşayacağım
Seni soracağım ;
Gecenin sessizliğine , uçan martılara ,
Kadehi son kez kıran sarhoşa ,
Aşkını karanlığa haykıran mecnuna
Ve yine biliyorum cevap vermeyecekler
Bu gecede her şey aynı olacak
Aşkını haykıran mecnun , martılar ,
Karşılıksız seven sarhoş ... ! !
Sokak lambası ve altındaki en büyük neden :
BEN
Her şey aynı değişen hiçbir şey yok
Ne gelen nede giden var
Bir sevdalı gözlerim daim yollarda kaldı
Oda gelmeyeceğini bile , bile ...
İçimde nedenini yıllardır bilmediğim bir umut var
Gel ne olur merhem ol kanayan yaralarıma
Gel ne olur bitsin hicranlı senelerim
Sana muhtacım bu gece
Gel sessizce , habersizce
Gör dermansız halimi tut cansız elimden
Son defa arkamdan ağla
Söz sana bu son veda
Sevgilim ,canım cananım sana ELVEDA