HİÇ?
Eriyorum bir mum gibi;
Senin yüzünden!
Eriyorum ama sanma ki sevgimden;
Eriyorum sana olan nefretimden!
Parçalasam seni tırnaklarımla,
Yine de dinmez sana olan öfkem!
Kinimi kussam;
Taşar okyanuslar,gömülür dağlar!
Kusmayıp sussam;
Coşar sıkıntılar,içim kan ağlar!
Her bir hücrem nefretle dolu,
Artık yolum,nefret yolu!
Beynim karmaşık,yüreğim çamurlu,
Senin yüzünden!
Oysa senin için neler düşünmüştüm?
Senin için *ne iyi insan* demiştim.,
Yanılmışım hakkında,özür diliyorum.
İnsana güvenmenin cezasını çekiyorum.
Oysa ki sen koskoca bir HİÇ'mişsin!
Yıllarca *seni unutamam* diyordum;
Senin gibi bir "HİÇ" nasıl hatırlanabilir?
......................................
Nevzat Önoğlu
