Dün akşam her zamanki gibi yalnızdım
Resmini görünce seni anımsadım
Sahile doğru adımlarımı atarken yavaş yavaş
Dudaklarımda şarkımız
Kulağımda sesin
Gözlerimde sen varsın
Söyle bana nasıl duygulanmam
İskeleye oturup anı defterimizi okudum
Resmine son kez doyasıya baktım
Senden ayrılmam diyen yeminlerini duydum
Defterdeki kurumuş gülünü kokladım
Ve ela gözlerine son kez baktım ıslak ıslak
Senden kalan ne varsa mazimde
Her şeyi bir araya topladım
Defterin her sayfasını yırtıp attım
Resmini öptüm...
İkiye bölüp attım
Günahlarını da affettim
Ve seni son olarak kalbimden çıkarıp attım
Hepsi bir bütün gibi denizin kenarında
Sadece ikimizin olduğu bir resim vardı
Hatırlar mısın?
İşte bir tek o batmamış
Eğer bir gün denize açılırsan
Görürsen bir resim
Bu benim ya öteki kim diye sorarsan
Yazık olsun bunca yıl hasretini çektiğim için
Kahretsin
Sevipte sevilmediğim için...
