Çıplak acı
gözlerime uyan oğul!
gülüşünü içtiğim avuçlarının umuntusuna
biriken hüznüm kendime gömülü sır
yıkılır üstüme güneşi söküp gittiğin iskelelerden
suya suret düşüren ebrucu sözlerin bir bir
yaban burcu tenimin şahidi yelkovankuşu
yastık dikeni silme yatağım, ısırgan gecenin kadehinde
çıplak kederim evaze, içime eriyen feryadım yitikliğimdir
süt kokulu ağzını özledim, alnındaki başak sarısını
çentik zengini duvarlar devindikçe depremini
ah! sıçramış mecalime sökün eden yalnızlığın
la notaladım eliboş şarkılara kayıtsız, çiğdem halsizliğimi
kalk oğul! ekmeğim yaralı
gülküskünü aynalar dirimsiz deliliğim
karasevi dayanmak dağlanmaktır uçsuz umutsuzlukta
sıra senin değil, sadrına ateş düşmüş annenindir...
etim unuttu iğde çiçeklerini
yaslanılan omzunun eksikliği güncemin cinneti
yosun bastonu tutunmaya çalıştığım deniz
dokunur acı kasnağında kuş düşüren yıldızlara
ıhlamur yanığı dudaklarım kargışlanır senimsiz
süzülür meme uçlarımdan can acısıyla doygun yasın
gidilmemiş yol peşinde önce tutku sonra korkuyla öldü dilim
uyan oğul! kalk gözlerine yazdığın uzaklardan çakım ışık
su sar acılı yazgıma, zamansız biten şiirleri başlatan virgüller getir
S.Sevinç YILDIZ
