Yalnızlığım!
Bir tek sen anlıyorsun beni yalnızlığım,
Bir sen kucak açıyorsun ,
Sığınacak limanım oluyorsun,
Kaçtığımda bir şeylerden,
Sen saklıyorsun koynunda beni,
Herkes birer, birer bırakıp gitse de,
Sen beni hiç bırakmıyorsun,
Gitmiyorsun bir yere,
En fazla sen anlıyorsun beni ağladığımda,
Evet göz yaşlarımı silmiyorsun belki ama,
Bir zaman sonra susturuyorsun beni,
Durduruyorsun onları!
Yalnızlığım!
Bazen bir kağıt bir de kalem,
Tutuşturuveriyorsun elime,
Konuşayım derdimi,
Paylaşayım diye seninle,
Hiç aldatmıyorsun beni,
Kimseye anlatmıyorsun sırlarımı,
Biliyorum ve zaten bunun için seviyorum seni!
Yalnızlığım!
Ben terk etsem de aldanıp,
Hayatın yalanlarına,
Sen sakın terk etme beni
Yavuz Bülent Bakiler
