Ordaysan...
İyi ki sevmişim seni
Yoksa nerden bilecektim özlemeyi
Üç satır düşürdüm kuşluk vaktine
Zamansız kavgamda yenik
Çelimsiz kolumda çıban
Saplı bıçak sancısı oyy! !
Sensiz kuytularda düşlerim yaban…
Çitlembik gölgesinde üşür ellerim
Gövdesi kanayan tarih
Aç yoksul, doğurgan…
Anaç öfkeler saklı bağrında
Yangın ayazlar baharında
Tele takılır uçurtmalar
Küsüp ağlarken çocuklar
Direnmeyi öğrenir ülkem…
Taşar yatağından ırmak
Uskumru bakışlar saklar deniz
Rüzgar köy basar, kırılır başak
Değişir toprağın rengi
-En çok özlemek olur adın-
Toza, çamura bulanmış öfke
Dokunur zirvesine dağların…
Ansızın basar yağmur
Bir kadının gözyaşı çarpar yüzüme
Gelir saplanır da sözüme
Susarım…Susarım…Saklayamam…
On üç yaşın avuçlarında üşür kalem
Çığ düşer gözlerime
Bir türlü ağlayamam…
Nicesi gitmededir
Ker*** duvarlı evden
Toplar çocukluğunu, gençliğini
Telli duvaklı kadınlığını
Yollara sürgün olur sabır…
Nicesi gitmededir
Mayın tarlasına gömer umudu
Çapraz ateşlerde büyür korkular
Ağır adımlı gölgeler kendi toprağına
Kovulmuş izler bırakır…
Yetişir on yıl sonrasına adam
Düşünmez basar tetiğe
Çocukluğundan bir an vurulur…
Şimdi kendine hain
Şimdi kendine kahraman
Asilzade konağında yanar ışıklar
Kahkahadan sofralar kurulur
İyi ki sevmişim seni
Yoksa nerden bilecektim özlemeyi
Üç satır düşürdüm kuşluk vaktine
Bir gülüş daha borçlanıp gözlerine
Erteledim kokunda
Kuytunda sevişmeyi…
Saklı tut bana kadınlığını
Zulamda birikir tenin gül arzu
Özledim sende yorulmayı
Özledim gözlerine uyanmayı
Özledim
Terimde isyan....
Kulak ver sesime
Can sızım, alın yazım, sokul nefesime
Ordaysan….
Deniz ÜLKEGÜL..
