Havada sallanan titrek bir el,
İçindekileri fısıldamaya çalışan,
'Seni seviyorum' diyen dudaklar.
Solgun bir yüz,
Umut dolu bakışlar.
Bir baraj misali gözyaşlarını tutan,
Kimi zaman ıslanan,
Kimi zaman bir yerlere dalan
Sanki gitme diye yalvaran gözler.
Otobüsle birlikte atılan birkaç adım,
Ve sonunda yalnızsın.
İşte bu ayrılığın acımasız yönü,
Yalnızlığın hazin öyküsü
zehra öcal