menzil
kıvırcık bir umudun şarkısıdır bu…
nasıl bölünür sonsuza ermişken zaman
sen dikenden güle yol ol
ben adıyaman
yanıyorken dilimde kemençe
sesini buldum kürtçe bir sükûtta
gitarın telinde şarap uykusu
gönlünde tülden salıncak
ellerimiz
mandalina kokusu
sana dirildim / sonra öldüm
öptüm kardeşim toprağın alnını
ağlamadı cesedim
sen bakışımda berfin
bense türkçe bir gülüşe demdim
uyan bendeki uykudan
bir çocuk öksürüyor ayazda
gidelim…
Ferhat Gülsün