Şiir Nehri -2- [Arşiv]

İkinci Tekil Yalnızlık - Kipi Kendinden Meçhul Şiir -
N.Nedja İvanic

Şiir-geceler! amca

Bir kağıt düşü çocuk bu geceler
Adına yakın bir kafiye bulsam;
Gizdüşümü olur kırık dökük heceler,
çaresiz karanlığa kaçarım

amca bir şiir daha düşmüş şu kaldırımlarda
-Islak-
belli ki yağmur yemiş güz yanından….

ben seni bulut-arar,
şimsek çakar;
korkardım
ah çocuk
yağmur yağsa
susardım;
kaldırımlardan gülücük toplardım….

şimdilerde
ben şiir-çıplağım amca!
utanır mı gece bir çocuğun gözlerinden….

-hadi ört üstünü çocuk
şehir ıslak
üşütmesin mısralar-
utanır mı hiç şair çırıl-çocuk mısralardan…

şehir susunca;
ben şiir-ağlardım amca!

Söndür şehrin ışığını çocuk,
Açıkta kalır gözyaşların..
Bir gören olmasın;
-vurmasınlar misketlerimizi-
kan adımlar çocuk bu insanlar,
bense şiir topallarım…

kapat gözlerini ne olur amca
okuma bu şiiri!

ah çocuk bir bilsen
vuracaklar herkesi

saklan amca ne olursun
önüm arkam sağım solum

ah sen henüz öldürülmemiş bir çocuksun

. . .

amca sus yoksa şiir-oynarım….

hadi çocuk mısra-uyu,
-sizde susun insanlar bağrışmayın-!

amca görüyor musun?
bak şehir!
bak insan!
yine mi gidiyorsun?

görmüyor musun?

şiir yağıyor geceye çocukların gözlerinden...
hadi durma çocuk, soyun!
çık dışarı! ..
bu oynayacağımız son oyun

gidelim mi buralardan amca
çok korkuyorum

ah çocuk şiir kovulduğum şehrin kaldırımları bu
seni topluyorum
duymuyor musun

korkmayın ne olur insanlar ! Kaçışmayın sokaklara!
küstürmeyin çocukları; kelime-ezilirim!

amca kimseler yok ki
kime bağırıyorsun

.

konuşmak kâr etmiyor düşen çocuk ben olunca

-amca sen mısra mı ütüyorsun gecelerden?

ah çocuk ana dilimi bırakıp gözlerinde,
yine şiir susuyorum…

MsXLabs Üye Girişi