boş odalarınız vardı sizin
bomboş odalar başkalarına ,
sizlere doluydu onlar
kendinize özel yalnızca.

kim bilir neler biriktirdiniz,
nasıl döşendiler, kimler misafirdiler,
kuytu bölmelerinden fışkırarak beyninizin,
duygu hamaklarından ağan cennetinizdi O'nlar

tutkular koymuştunuz içine,
hayaller ve yakıcı arzular,
özel konuklarınız oldu mutlaka,
gönlünüzce sere serpe sevdiniz,
okşadınız mesela,
durdurulmuş saatlerinde gecenin
aşkın destanını yazarken siz,
O'nlar size ait oldular!

kırıldığınız bir gündü anımsayın,
başınız dertteydi yine aşkla,
eskimeyen bir fotoğrafla hayalinizde,
oraya kapanmıştınız da
isyana boyamıştınız duvarları,
kan akmıştı düşlerinizden.

bir başka gündü;
çok sevmiştiniz birini,
böylesi sevilmemiştiniz hiç,
haykırıyordu yüreğiniz,
sevdanız ağlıyordu,
arzudan acıyordu bedeniniz,
boş odaları kucaklıyordu teniniz.

kimleri almış olursanız olun odalarınıza,
hasreti sulayan göz yaşları,
tutkulu nefesiniz,
yüksek voltajlı koşumsuz istekler
Ve yasak sevişmeleriniz kadar
gerçekti onlar!


artık sizindiler
onlar sizin oldular!..




Naime Erlaçin'e bu guzel siiri icin tesekkurler..