Sen olmalıydın şimdi
Karlı dağlar eteğinde…
Giyinirken Gökçebel ak gelinliğini,
Takarken süt tepesi tül duvağını,
Beslerken Obruk Şelalesi Göksu ırmağını,
Çiğdemler başını çıkartırken yamaçlardan,
Buzlar sarkarken ağaçlardan,
Servi söğütler dallarını eğdirirken yere
Sen olmalıydın şimdi,
Bin kere…
Sen olmalıydın şimdi
Çocukların bindiği kızaklarda,
Sevda türküleri söyleyen dudaklarda,
Pembeye çalmış yanaklarda,
Ellerimi üşütürken kar,
Umuda gebeyken bahar,
Sen olmalıydın şimdi,
Nazlı yar.
Sen olmalıydın şimdi
Ardıç ağacına toplanan ardıç kuşu…
Yalnız başına öten kınalı keklik…
Menekşeler senle bulmalıydı güzellik
Şu ellerimi uzatıp ta tutamadığım bulutlar arasında
Göz kırpan güneş gibi
Sen olmalıydın şimdi
Can gibi, dost gibi, eş gibi…
Ahmet Kaytancı
