Erkek evladı yetiştirmek çok kritik bir duygudur. Hep iki arada bir derede
kaldım oğlumu büyütürken. Bir kadın olarak, eş olarak beklentilerim,
hoşuma giden duygular neyse onu vermeye çalıştım oğluma. Kız
çocuklarını büyütürken böyle bir handikap yoktur. Zaten hassastır, anaçtır,
korumacıdır toplumsal yetiştirme tarzının eksi olduğu kadar, daha fazlasıyla
artı yanlarını üstünde taşır. Ama erkek çocuk büyütmek, hele de ataerkil
toplumda çok zordur. Erkek evlat hep "Paşa Oğlum"dur anne için. El bebek
gül bebek büyütülür. Korumacılık yapılır, yönetilir, hatta idare edilir,aslında
bu yüzden her erkek ne kadar istemiyorum dese de ilerde eşi ve kız
arkadaşı tarafından yönetilip idare edilmek ister çaktırmadan. Çaktırmadan
çünkü o erkektir. Erkek çocukla mutfağa girilip kekler, kurabiye hamurları
yoğrulmaz, çocukluğunda sırf erkek olduğu için bunları yapmadığından,
büyüdüğünde de sevgilisine özenli sürpriz sofralar hazırlayamaz. Erkek
çocuklar toplamaz odalarını, oyuncaklarını, büyüdüklerinde bu yüzden her
banyodan çıktıklarında aynalar,yerler temizlenmek ister. Katı olması
gerektiği dikte edilir ona, söyleyemez belli edemez ne kadar sevdiğini,
zayıflık zanneder bunu. Hatta "belli olmuyor mu", "söylemem mi lazım"
gibi komik cümleler kurar büyüdüğünde. Her işi anne yaptığı için evde,
bilemez büyüdüğünde sofradan kalkınca tabağını toplamayı. Annesi her
dakika yanındadır. Kaprislidir çeker, bağırır çeker, küser çeker, "istiyorum"
der ikiletmez. Aynı şeyi elin kızına yapmaya kalkışır. El kızı çekmez anne
gibi. Bu sefer kalakalır. "Ne oluyor?", "Şimdi bu niye farklı davrandı?" diye
sorar, anlayamaz. Çünkü yoktur ki böyle bir model kafasında, istekleri,
arzuları, kaprisleri hep hoş görülmüştür. Anne, erkek çocuğu ile beraber
kırlara gitse bile çiçek toplamaz, o da ileride sevdiği kadın için toplayamaz
çiçek, doğal olarak. Anne-oğul alış-verişe çıkılsa bile,anne hiç sormaz
oğluna "Bu kazak bana uydu mu çocuğum, iyi duruyor mu üstümde?" diye,
çünkü oğlan çocuğunun kafası böyle şeylerle meşgul edilmemelidir. O
yüzden anlam veremez kız arkadaşıyla vitrin bakmaya, hatta onun fikrine
ihtiyaç duyulabileceği aklının ucundan bile geçmez. Bütün bu duygularla
erkek evladı yetiştirmek çok zordur, çünkü siz oğlunuz ileride bunları
yapmasın diye yetiştirmeye çalışırken, biri gelir "bakalım kıymeti bilinecek
mi?" deyip, içinize yanlış mı yapıyorum tohumunu atıverir. Bu arada sizin
gibi olmayan anneler devam eder, hatta hızını alamaz daha da ileri gider,
"Paşa Oğlu"na uygun bir kız arar. Kız mülayim olmalıdır,oğulcuğunun bir
dediğini iki etmemelidir. Her dediğini yapmalı, peşindensürekli toplamalı,
moralsiz olduğunda taklalar atmalı, kendi duygularını unutmalı, her daim
ona en güzel yemekleri hazırlamalıdır. Çünkü çok iyi bilir "paşa oğlunun"
huyunu, ne de olsa onu elleriyle bu hale kendisi getirmiştir. Bu yüzden
anlayamaz erkekler kadınları. Onu büyüten kadınla, birlikte olduğu kadını
aynı sanır. Oysa biri annedir, diğeri el kızı! l
Aylin Kotil
