Hikayeler ve Öyküler -2-

Öykü

Aşk, seni ilklerimde hissediyorum kanım çekilyor sanki etrafımda an an bişeyler olup bitiyordu ama gözlerim hiçbirini görmez kulaklarım duymaz olmuştu sanki öylebir sevgi öylebir acıki her akşam yatağıma yatarken sabah kalktığımda gün doğarken güneş batarken her an onun hayali gözlerimde her gece rüyamda onu görüyordum. Sadece rüyalarımda bile elimi tutuşu öpmesi beni öyle çok heycanlandırırdıki körükörüne ona daha çok bağlanırdım hep.. Onunla ortaokulda tanışmıştık orta birinci sınıfta onu nasıl farkedemedim bende bilmiyorum. Ona olan aşkım orta ikide başlamıştı. Öyle ilk görüşte başalayan bir aşk değildi bu, zamanla farkında olmadan sıcak bir rüzgar gibi gelip sonu fırtınayla dolu gözyaşlarıyla biten bir aşk öyküsü. Bana karşı ilgili ve çok sevecen davranırdı bana sataşır sürekli şakalar yapardı. Beraber sürekli birşeylere gülerdik. Zaman zamanda tatlı tatlı bakışırdık yani bir erkeğin bir kızdan hoşlandığını gösteren tüm belirtiler vardı xxxxnda ama birtürlü biribirmize açılamamıştık. İki yıl böylece sürüp gitmişti okulun son günleri yaklaştıkça heyecanım dahada artıyordu biliyordum son güne saklamıştı herşeyi son günde itiraf edecekti. İşte o gün gelip çatmıştı sonunda en güzel giysilerimi giydim ve heyecanla erkeden okula gittim. O henüz gelmemişti daha ama gelecekti elbetteki aksini düşünmek imkansızdı. Saatler geçtikçe heycanımda ümidimde kırılmaya başladımıştı artık yoksa gelmeyecekmi nasıl olabilir birdaha birbirimizi nasıl görebilecektik? Ve oan gelip çatmıştı öğretmenimiz karneleri dağıtıyordu onun ismi okunana kadar gelir diye bekledim ama gelmedi hayatımda ilk defa teşekkür alıyordum ama ona bile sevinemeiştim neden gelmemişti kurduğum bütün hayaller o süslenmeler boşa gitmişti. Yoksa o beni hiç mi sevmemişti? Hiç mi değer vermemişti? Okulun kapısından çıkıncaya kadar hala ümidim vardı ama gelmedi işte. Ve onu son görüşümmüş meğer birdaha onu hiç görmedim aradan geçen beş yıl boyun ca hep onun hayaliyle yaşadım onunla uyuyup uyandım. Geceler boyu ağalayarak Allaha dua ederdim ya beni ona gerçek aşka kavuştur yada bu amansız aşk acısında kurtar beni rabbim diye.. Benim için en acısıda onun benim onu deliler gibi sevmeme rağmen onu beni sevip sevmediğini hiçbir zaman bilmeyecek olmam bunun için neler vermezdim halbuki. Şimdiki aklım olsa okulun son günün beklemez kim ne düşünürse düşünsün itiraf ederdim böylece yıllardır bu kalbi kırık bir kutu misali taşımazdım sonunda neolduğunu merak ediyorsanız onu unutmadım ama eskisi kadar acı vermiyor artık bazen rüyalarıma gelip beni külkedisi gibi mutlu ediyor okadar gece yarısı olunca büyü bozuluyor ve bende uyanıyorum bu peri masalından hepsi bu işte. Size bir dost tavsiyesi lütfen benim gibi yapmayın bırakın kimin ne düşündüğünü sadece sizin ne düşündüğünüz önemli inanın asla pişman olmayacaksınız yıllar sonra hatırladığınızda kalbiniz kırık gözleriniz nemli olacağına çocukluktu der güler geçersiniz insan neleri unutmuyorki ne acıları buda unutulur elbet hiç vakit kaybetmeyin ve sarılın telefona hadi hala burdasın ne duruyosun koşsana sevgiline

MsXLabs Üye Girişi