Affetmek

Kendimi affettirebilsem

Hâla adımız geçiyormuş,
sevdadan söz açılınca,
hatırlayan birileri varmış hâla....
onca yıl böylesi yaşanmamış,
masal gibi bir sevdaymış.
Geceleri,kapının önünde geçirirmişim,
sen el sallarmışın pencerenden,
ben gülümsermişim,
kaçamak bir bakışta.
Herkes bilirmiş aslında da,
dost gibi selamlaşırmışız karşılaşışta.
Mahalleli,görmezden bilmezden gelirmiş,
yakıştırırlarmış birbirlerimize,
herkes bizi çok severmiş.

Geçenlerde,
bir sohbet esnasında,
nerden söz açıldıysa,
yeni tanıştığım birisi,
yaşayanın ben olduğumu bilmeden,
anlattı hikayemizi.
Anlatırken gözleri doldu,
sanki yaşamışmış gibi sevgimizi.

Sana rastlamış bir yerlerde,
oturup konuşmuşsun.
Beni çok özlüyormuşsun,
sağ mı,sağlıklımı,mutlumu diye,
merak ediyormuşsun.
Epeyce olmuş konuşalı,
ben önce tanıyamadım,
belli ki bizim oralı.
Gösterdim ikimizin resmini,
o beni de hatırladı.
Bilemedim demişsin kıymetini,
içim hala acılı.
Bir haberini alabilsem,
Her şey için çok geç ama,
kendimi affettirebilsem................

Demir Mutlugil

MsXLabs Üye Girişi