Hikayeler ve Öyküler -2-

**Sessizlik **

kanatlarımı bulamıyorum..
ama nerde bıraktığımı anımsadım bugün, seni ilk öptüğüm yerdeydiler..
ve ikinci kez öptüğün..ve üç.. ve dört...ve milyonlarca....
ve sonra sarıldığın yerde..
gittiğin yer de..
gelmeni beklediğim gecelerde...
tek tek düşürmüştüm tüylerini kanatlarımın..
acıyana kadar asıldım kalanları da atmak için sevmiyorum dediğin yerde..
şimdi toplayamam ki bıraktığım gibi..

kendime kanatlar yaptım kalkıp bu sabah......
seni beklediğimi düşündüm, kızdım kendime... beklemeyeceğim dedim, hüzünlendim bu kez..
şimdi uyuyorsun belki;
bana 'ona aşık ' olduğunu söylediğin yerde..
bir bira da açmış olabilirsin, belki kalkar birazdan bir film izlersin..
belki aklına gelirim izlerken..
canımı yakmak istemezsin belki ama aklına başka birşey gelir unutuverirsin..
düşerim tutunduğum yerlerden, acır canım..
o yüzden kalkıp kendime kanatlar yaptım bu sabah..

belki de bana ihtiyacın vardır ya da birine tekrar sarılmaya..
belki kalkıp ona gidersin belki de bir başkasına..
sen hayatına devam edersin...biliyorum gerçekçi olmayı tercih edersin...
keşke sana kapıları kapatarak karşılık vermeseydim dedim bugün..

belki üzülüyorumdur senin için..
yalnız ve mutsuzsun..

aşktan vazgeçmişsin aslında, beklediğin ne hala, neydi bulamadığın bende arayıpta..
şimdi gerçekten kanatlarım olmasını istiyorum..
herşeye inat, sana inat, kendime inat gelmek için yanına..
sen görmeden, ağlıyorsan silmek için görünmeyen parmaklarımla yaşlarını...
gülüyorsan bine katlamak için kahkahanı..
uyuyorsan öpmek için gözlerini..
içiyorsan dalmak için elindeki şişeye...
hastaysan tanrıdan hastalığını bana vermesini dilemek için...
sevişiyorsan biriyle...
ölmek için...

-o ben değilsem bile-
eğer özlüyorsan birisini sana getirmek isterdim..
babanı mesela..
ona sarılıp 'seni seviyorum baba' diyebilmen için..
belki ilk aşkını, seni kıranları, üzenleri, sevenleri getirmek isterdim
bir zamanlar içinde kalan bir şeyler vardıysa söyle diye..
yeniden çocuk olman için.. çocukken en sevdiğin oyunu tekrar oyna diye..

seni böyle yapan herneyse..
bence mutsuz, bence yalnız, bence umutsuz yapan şey neyse
onu almak isterdim...
kanatlarım gerçek olsun isterdim..

istersen seni daha fazla sevmek ya da belki unutmak için...
bu aralar havalar gibi ben de kararsızım canım..
bir sıcak bir serin bir soğuk bir karanlık bir aydınlık..
sıcak diye üstüne uzun kollu birşey almadan çıkarsın evden..
bir bakarsın için üşür aniden..
üşüdün diye sarıp sarmalarsın kendini, sonra yanarsın, bunalırsın...

bazen içim umutla doluyor herşey güzeldi ve öyle kalsın
tarihimin sayfalarında diye gülerek bakıyorum
bir an geliyor, bir özlemek ki insanı öldürür böylesi... içim üşüyüveriyor..
sonra yine sıcak
sonra yine soğuk...
kimbilir sonumu, ne olacak..
ya senin sonun..

ne biliyim işte şimdi yine üşüyorum...
yere basıyor ayaklarım, sarsılıyorum..
birden sıcak bastırır belki ve ben yine mutlu olurum, yine kanatlarımı buldum sanarım..

mutlu ol ne olursun... ve beni iyi an..
'aşk'la ölmeyi gerçeklerle yaşamaktan daha çok istersen birgün...
kaçmayı kovalamayı değil de, elleri seni yeniden yaratmak için kanayan birini özlersen..
gitmeyeceksen ve bütün hüzünlerini, kavganı, korkunu, güvensizliğini de
söküp almam için yaralarını göstereceksen bana..
onları da kelimelere yükleyip gitmek istersen uzaklara, bir yol arkadaşı istersen
yine gel..

ne yapıyorsun acaba şimdi..
neyse, boşvermeli bunları artık...

hadi kalk yüzünü yıka, kahvaltı yap, sonra içersin biraları
akşama hem daha çok var...
bir film koy sonra 'singing in the rain' benim için de izle oldu mu?
sonra kütüphaneye koyduğun o günlüğümü al eline,
son sayfasını aç..
Oraya birşeyler yazmıştım sen uyurken..
git oku, sanırım sana söyleyecekleri var..
sonra bir akşam yine o sahil kenarındaki restorana git,
bensiz git
ne kadar yanında olmamı istediğini düşün..
ve neden olmamı istediğini...
bilirsin, mulaka herşeyin bir nedeni var...

herneyse işte...
bak ne diyeceğim

biliyor musun,
benim artık kanatlarım var...

Melike Kaplan

MsXLabs Üye Girişi