Soguk ve karli bir gecede tipiden yolunu kaybeden bir
isadami ve sekreteri arabalarini terketmek zorunda kalirlar ve uzun bir yuruyusten sonra usumus ve islanmis durumdayken bir kulube bulurlar. Kulubede bir yatak, bir uyku tulumu ve bir
suru battaniye bulunmaktadir. Geceyi gecirmeye hazirlanirlar ve
isadami centilmen olarak,yatagi sekreterine verir, "ben yerde uyku tulumunda uyurum" der. Sekreter yatagina yatar,adam uyku tulumunun icine girerek fermuari ceker.Bir sure sonra tam uyumak uzereyken, sekreterinin sesini
duyar:
"Efendim, ben cok usuyorum." Adam fermuari acar
uyku tulumundan cikar, bir battaniye alip kadinin uzerine orter,
tekrar uyku tulumuna girer, tam uyumak uzereyken yine
sekreterinin sesini duyar:
"Efendim, ben hala cok usuyorum."
Adam yine fermuari indirir, tulumdan cikar, bir battaniye daha alip kadinin ustune orter, uyku tulumuna girerek fermuari ceker.Tam uykuya dalacagi sirada yine duyar:
"Ben yine coooook usuyorum."
Adam yattigi yerden "Bir fikrim var" der,
"burasi issiz bir yer. Neler oldugunu kimse goremez,istersen
evliymisiz gibi davranabiliriz."
Genc kadin kikirdar:
"Tamam bana gore hava hos." Adam yattigi yerden
avazi
ciktigi kadar bagirir:
"OYLEYSE KALK VE KAHROLASI BATTANIYEYI KENDIN AL .''
