Kızıl Bir Güldür Hayat
Kaçıncı basamağında
Olursan ol yaşamın…
Karamsarlığa kapılıp
Umutsuzluk hırkasını
Giyme sakın…!
Çekiver ipini umutsuzluğun…
Ilmek ilmek sökülsün…
Taptaze
Umut çiçekleri ek
Gönül bahçene
Gerisi
Gelir elbet bir gün…
Yumma güneşe gözlerini…!
Daya bir merdiven
Gökyüzüne
Yıldız topla…!
Saçlarını tara
Pırıl pırıl güneşin …!
Sitem etme
Düşlerine yağan kara…!
Damla damla
Erir elbet bir gün…
Susturma yüreğini
En umutsuz bir anda
Yağan yağmur…
Toprakta
Capcanlı bir umut olur…
Bir bahar dalının çoşkusunu
Tomur tomur…
Sana da
Verir elbet bir gün…
Gözyaşıyla dolmaz deniz
Meraklanma…!
Uçurtmasını yitiren
Çocuğun
Gözyaşları kurur,
Üzüntüsü durur...
Ararsan;
Ipinden kurtulmuş
Serseri bir uçurtmanın
Özgürlük sevinci
Seni de bulur
Bulur elbet bir gün…
Yaprak ödünçtür dallarda
Önemli olan;
Umuttan yoksun kalıp
Gözlerde ışığı kaybetmemek,
Direnci yitirmemek…
Dikenli de olsa
Kızıl bir güldür hayat
Onu sevmek gerek…
Yeşile düşman bir bahçıvana
Kendini sevdirmez çiçek…
Yaprak yaprak
Ölür elbet bir gün…
Yeni yüzler dene
Asla vazgeçme sevmekten
Sünger çek maziye,
Yak
Ne varsa kötü
Gönlünün ocağında…
Geç karşısına…!
Sevgi kahvesini
Dostluk kahvesini yudumla
Umudun şefkatli
Kucağında…
Yık barikatları,
Erit prangaları halka halka,
Zaman defterini kapat…!
Tekrar merhaba deyip yaşama
Kızıl gülden
Derin bir soluk al
Kendine yepyeni bir dünya yarat…....
Alıntıdır 
