SENSİZLİĞE DAİR...
Sen bilemezsin..
Sensiz kalıvermenin
Seni görememenin
Sesini duyamamanın
Sen var diye yaşamanın ne olduğunu.
Sensiz kalıvermek..
Uçara, kurşun yemiş bir kuşun
Düşüvermesi gibidir…
Sen bilemezsin..
Sensiz kalıvermek
Ateş çemberine atılmış bir akrep çaresizliğinde
Tek seçenekle baş başa kalmak gibidir…
Olmuş olacak ne varsa umurunda olmaz
Soluksuz bırakılmaya hazır
Dalda yapraktır artık…
Sen bilemezsin
Sensiz kalıvermenin boşluğunu
Karınca adımlarıyla gelse de günlük sevinçler
Şahin uçuşuyla gidiverir.
Hüzün onu takip eden gölge olur
Bir zaman sonra çatlar sabır taşı
Ufuktaki beklentiler görünmez olur
Seni hatırlamak, ismini mırıldanmak
Sesini duyuyor gibi olmak
Acıtsa da içini
Farkında değildir artık hiçbir şeyin.
Sen bilemezsin..
Sensiz kalmak ve sensiz olmak
Nefessiz kalıvermek gibi bir şeydir…
mehmet tunçer
