Seni Buluyorum Umutlarımda
Gereksiz bekleyişlerin gereksiz hüzünleriydi benimkisi.Gelmeyeceğini bile bile umut ederek bekledim seni saatlarce.Seni özledim her geçen dakika da,seni istedim çalan her şarkıda.Güneş doğarken ben seni düşündüm ve akşam batarken yine seni düşüneceğim.Belki bu gece dolunay çıkacak ve pencereden onu seyredeceğim belki. Hani derler ya tek olanlar, az olanlar güzeldir diye dolunayın güzelliği öyle bence. O yüzden hüzünlü gülümseyişleri.Belki onun tek duruşundan hüzünleniyor kalbim onu seyrederken. Bilmiyorum ama dolunayı izlerken hüzünleniyorum işte.Sen hiç tek olanları sevdin mi ya da sevdiklerin hiç tek oldu mu? Bir tek ... Neyse boşver...Dudaklarımdan dökülen cümlelerin ne anlamı var ki. Gözlerime bakman her şeyi anlamanın bir yolu değil midir sanki. Ama gözlerime bakmaktan korkarsan işte o zaman nasıl anlayacaksın seni sevdiğimi.Eğer benimle konuşmaktan utanırsan nasıl söyleceksin sevdiğini ya da ne biliyim tenime dokunmaktan çekinirsen nasıl sileceksin akan gözyaşlarımı?
Yetersiz bir aşkın yetersiz yaşananlarıydı yüreklerimiz de yaşadıklarımız.Birbirimizi aramanın ve buluncada birbirimizden kaçmamızın gerekçesi neydi? Konuşurken dudaklarımı kurutan,cümleleri yanlış kurduranve söylenenelerin yarım yamalak,anlaşılması güç olmasını sağlayan şey neydi? Yüreğimdeki bu coşku,gözlerimdeki bu korku ve dudaklarımdaki bu suskunluk sen misin? Senin gelişin mi beni hasta eden? Bilmiyorum bu aşk doğru mudur yanlış mıdır? Amannn ne önemi var ki. Kalbim acı çektikten sonra ha doğru yaşamışım aşkı ha yanlış. Gülmüyorsa gözlerim aşkı yaşamanın,sevmenin ne rolü kalmış hayatımda? Boşversene sen.Her şeyde doğru olmayı versin.Hadi gel bir yanlışta biz yapalım doğru olan, şu yanlış hayatta.Doğru olan hayatların yanlışları biz olalım ne çıkar? Beraber gülebiliyorsak,Gözlerimiz değince birbirlerine her şeyi unutup çocuksu bir utancın içinde buluyorsak kendimizi ha yanlış olmuşuz ha doğru,ha nokta olmuşuz ha virgül yeter ki ayrı olmayalım. Gülüşlerimiz uzak diyarlardan seslenmesin birbirimize.Gözlerimiz bulaşamayacak kadar uzak olmasın birbirinden ve hatta sesimizi duyuramayacağımız kadar uzak olmasın kalplerimiz.
İmkansız bir aşkın imkansız umutlarımı taşıyorum yüreğimde.Ama yine de güzel yüreğimde aşka dair umutların olması. Ne kadar imkansız olsa da umutlar,onlarla yaşamak güzel..Çünkü seni getiriyorlar bana,senin gelmeyeceğini bildiğim halde seni buluyorum umutlarımda.