Benim kadar kırılgan olamazsın
Sanmıştım
Ama evet
Benim kadar kırılgansın
Yaşamın tüm alınganlıklarını çekmişsin üzerine
Bir kelime çıkıp gelse ansızın
Bilinmedik bir yerden
Sen
Soru soran gözlerinin sağanağında
Islanıp gideceksin
Mahcubiyetinin geceye çalan rengi
Saçlarının tellerine gizlenmiş
Bir elin dalgınlığının yakasında
Tutup ensenden yakalamak ister
Gibisin
Sen
Bunca yaşanmışlığın içerisinde
Hiç yaşamamış gibisin
Ait olmamışsın,ait olamamışsın hiçbir yere
Hiç kimseye
Kendine bile
Yamanacak yeri kalmamış kalbinin
Saklamışsın herkesten
Saklandıkça bulup çıkarmışlar seni
Gömdüğünü sanmışsın kederlerini
Fakat her gece yarısı çıka gelmiş
Çoğalarak geri
Ah sen
Yaşamın yollarında öylesine koşuyorken
Ve bir anlam,sadece bir anlam uğruna
Binlerce gözyaşı,binlerce bedel ödüyorken
Nasılda aramalarından döndürmüşler
Nasılda yanıltmışlar
Nasıl kesmişler uğruna savaş verdiğin değerlerini
Hiç sorgun sualin yok artık
Hayat tahammül sınırlarını çoktan silip gitmiş
Gözlerin öyle yorgun ki
Öyle yorgun ki kalbin
Kalemine tutunamadan kalkamayacak
Yürüyemeyeceksin
Tutunamayacak gibi dalların
Hayatın pütürlü yüzeyinden bile kayıp
Gidecek gibisin
Bir ışık saklamışsın gözbebeklerine
Gözkapaklarını kımıldatsan sönecek sanıyorsun
Bir coşkuyla açıp kalbini
Hiç bilmediğin
Yada bilip de yerini bildirmediğin
Kuytuluklarına saklanıyorsun
Hüzün işlemiş her kelimene
Bilemediğim acılarına göz kulak olmak
Başında nöbetçi kalmak istiyorum
Ama sen bunu istemiyorsun
Kederlerinin üstü açık kalmış,üşümüş
Örtmek istemiyorsun
Nefesinden işitiyorum nasıllarda olduğunu
İnceliğinin zarafetine saklanmış
İncinmiş çocukluğun
Ama sen çocuk sevinçlerini hiç unutmuyorsun
Hayallerine rengarenk kurdeleler bağlamış
Uçurtmalar uçurmuşsun düşlerine
Sen aslında hiç büyümek istemiyorsun
Gülümsemeyi unutmamış yüzünü
Bulduğun her tebessüme ortak ediyorsun
Düşüp de kanattığın dizlerini
Sırf masumiyetinden bir iz kalsın diye
Yaralarını sarmıyorsun
Sardırmıyorsun…
Benim kadar kırılgan olamazsın sanmıştım
Ama
Benim gibi kırılgansın
Sende hayata kırgın başlamışsın…
arzu öztürk