YOKTUN
Bir baktım yoktun; ben uyandığımda çoktan gitmiştin...
Hikayemizi yarım bırakarak gitmiştin bilinmeyen uzaklara. Suç bendeydi sana göre, çünkü sevememiştim seni senin beklediğin gibi. Oysa bana göre de sendeydi küçük sevgilim, sevgiyi parçalara böldüğün için. Sevgimi gözünde çok büyüttüğün için. Yavru bir kediyi sokakta bulmuştum ben ve evimi açmıştım, sadece evi değil yüreğimi açmıştım. Ama hepsi bu idi. Bir güzel kediciktin bana göre. Ne umut verdim senin beklediğin anlamda sana, ne de umut besledim benim olacağına dair. Tatlı bir hevestin ve her defasında öyle olmamaya çalışmak adına daha da kötüleştirdin tatlı halini. Hayatıma odaklar koymaya başladın, geliş gidiş saatlerimi bildirmek zorunda bıraktın, güzel bulduğum evime hapsetmeye çalıştın beni. Seni zorla sevmeye çalıştırdın kendince. Sana göre vazgeçilmezdin, aldatılamaz bir mabettin. Oysa bana göre ise evime gelen bir kedinin ötesine geçemedin. Hayatımı sana açmamı beklerken aslında yaptığının hata olduğunu bile anlayamıyordun. Benim için bir mabet olamadın küçük sevgilim. Hoş,tatlı,sevimli,alımlı ufak bir misafirdin. Başımı döndürmeye çalışmanda hata idi sen farketmesen bile. Seninle olduğum geceler boyunca seni yaşamadım ben. Dokunmaya korkmak belki de buydu bana göre. Genç ve savunmasız yavru bir kuş yavru bir kedi.... Ve en sonunda her şeyi anlayıp gittin.... Bir sabah uyandığımda yoktun artık...
Üzülmeli mi yoksa sevinmeli miyim şimdi bilmiyorum. Farkına varmadan mı yaşatmıştın bana aşkı yoksa küçüğüm? Eğer böyle değilse neden bu halim? Neden arkandan yas tutuyorum? Seni aslında sevmediğimi söylerken delice seviyor muydum yoksa? Her yanım ateş gibi, hasta oluyorum sanırım. Sensizlik zor geliyor belki de ama itiraf etmekten korkuyorum. Sana bağlanmış olmamayı diliyorum. Özgür kaldığım anlarda yoksa özgürlüğüm senmiy mişsin diye düşünmeye başladım. Peki ya geri dönsen! Geri dönsen nasıl olur? Ben seni sevdiğimi kendime bile itiraf edemezken sana söyleyebilir miyim? Seninle yaşamaya devam edebilir miyim? Geri dönsen yalnızlığımı geride bırakmış olur muyum? Her şeyi erken farketmiş olmak isterdim küçük sevgilim. Seni sevdiğimi şimdi anlamamış olmayı isterdim. Elimden yitirdiğim küçük kedime bağlanmışım meğer. Koyduğun sınırlamalar meğer hayatımmış. Getirdiğin yasaklara uyma çabası... Şimdi yoksun, yatağım boş ama bir gün dönersin diye bekleyeceğim. Yaramı sarmanı bekleyeceğim, en güzel aşk belirsiz olanmış meğer. Ama aşkımı gerçek yaşamak için şuan sana ihtiyacım var ve yüreğimde sen varsın. Ölüm bile olsa sonunda, nefesimi verene kadar seni bekleyeceğim. Seni özleyerek tüketeceğim ömrümü. Ve bir gün geri dönmen için hep dua edeceğim bizleri var edene.....