İşte böyle kalemi, kâğıdı alırsın eline.

Geçmişi

Acı-tatlı haliyle anımsarsın,

Damla damla dökülürcesine yazarsın.



Bu dünyadan göçen sevdiklerin

Canlanır gözünde

Yaşıyor gibi.

Gözlerinde

Bir damla yaş olmadığı halde,

Kan basar sanki gözlerini,

Ağlıyor gibi.


Uykuların kaçarsa gece,

Ölüm gelir aklına ister istemez.

Bir dal kırılır yüreğinde,

Başka denizlere akar ırmakların

Hararetten kurur topraklar

Şırıltısı kesilir pınarların






Uykuların kaçarsa gece,

Hep kötü şeyler gelir aklına.

Ayrılıklar, özlemler

İhanetler gelir dikilir karşına

Dalarsın dipsiz kuyulara

Uykusuz gecelerde.

Sevdiğini kaybetmekten korkarsın

Ağlarsın hiç sebep yokken

Karanlıkta bir çift ışık ararsın,

Koca ampüller tepende yanıyorken



Uykuların kaçarsa gece,

Eski sevdiklerin gelir aklına.

Hepsi gelir

Toplanırlar başına.

Tutmak ister, tutamazsın,

Dokunmak ister, dokunamazsın.

Yakınlar uzak olur

Kalabalıklar yalnızlığın,

Hayal mi gördüklerin,

Yoksa gerçek mi?

Anlayamazsın.







Uykuların kaçarsa gece,

Yastık diken olur

Batar yüzüne.

Eski hatıralar

Serilir gözlerinin önüne...

Gece bitmez

Yıl gibi uzayıp gider.

Eski sevgililer gezinir gözlerinde

Bölünür yürekler.

Derken,

Güneş koşar imdadına,

Pencerenden bir dost gibi girer.

Işığı yüzüne vurur

Rahatlarsın.

Herkesin uykudan uyandığı saatte

Sen,

Derin bir uykuya

Yalnızlığın karanlık odalarına dalarsın.

KAMURAN ESEN