Üye Ol
Giriş
Hoş geldiniz
Misafir
Son ziyaretiniz:
13:26, 1 Dakika Önce
MsXLabs Üye Girişi
Beni hatırla
Şifremi unuttum?
Giriş Yap
Ana Sayfa
Forumlar
Soru-Cevap
Tüm Sorular
Cevaplanmışlar
Yeni Soru Sor
Günlükler
Son Mesajlar
Kısayollar
Üye Listesi
Üye Arama
Üye Albümleri
Bugünün Mesajları
Forum BB Kodları
Your browser can not hear *giggles*...
Your browser can not hear *giggles*...
Sayfaya Git...
Çarşamba, 17 Aralık 2025 - 13:26
Arama
MaviKaranlık Forum
Yalnızlığıma (Yalnızlık)
-
Tek Mesaj #899
Nephthys
Ziyaretçi
19 Nisan 2007
Mesaj
#899
Ziyaretçi
Yalnızca Biraz, Biraz Üşüyorum
Caddelerde sisli, puslu bir kış ikindisi. Ağaçlarda salkım salkım eski
zamanlardan kalma anılar... Yapraklarda yere düşmeye hazırlanan yağmur
damlaları... Bir yaprak kıpırdıyor işte, gümüşi bir damla usulca yere
düşüyor. Sen sanki, yaprakların arasından bana müzipçe gülüyorsun. Beni her
zaman şaşırtırsın zaten. Beni her zaman güldürmeyi bilirsin. Farkına bile
varmadan bir şarkı dökülüyor dudaklarımdan "Caddelerde rüzgâr, aklımda aşk
var."
Rüzgâr keskin ıslığı ile şarkıma eşlik ediyor. İstasyon Caddesi'nin
tenhalığı nedense ilk defa içime dokunuyor. Arabaya binsem ve birlikte
gezdiğimiz yerlere gitsem, evimde şiirler okuyarak telefonunu beklesem,
telefonunun gelmediği zaman seni başka yerlerde arasam. Sonra sen gelsen
yanıma, yine "seviyorum" desen, ben yine senin gözlerinde sonsuzluğa mahkum
edilen aşkımı görsem. Ayrıca şarkılar gerçek oldu bu kez. Caddelerde rüzgâr,
aklımda aşk var.
Yalnızım, üşüyorum, özlediğimse çok uzaklarda. Bahçeme melekler yağıyor,
hepsi de tanıdık. Senden doğan, gözlerinde hayat bulan, bizi koruyan,
kollayan ve en önemlisi ikimizi bir araya getiren melekler... Son kez yine
seninle gezmiştik oraları. Sen kimbilir belki de, uzak bir kıtanın, uzak bir
şehrindesin şimdi.
Benimse herşeyim aynı. Geceleri bodrum katlarına yağmur daha çok yağıyormuş,
bugünlerde bir tek bunu ögrendim. Bir de geceleri daha uzun sanki, bitmek
bilmiyor. Bana anlatmak için neler biriktirdin içinde? Benim sana
anlatacağım yeni birşeyler yok. Dedim ya, her şey aynı. Ama sanki biraz
mahsunluk çöktü üzerime, bir de gülüşlerim sanki biraz azaldı. Sen olsaydın
hemen anlardın. Sen benim herşeyimdin. Arkadaşım, dostum, öğretmenim,
talebem, sevdiğim.
Koşulsuz bir sevgiyle sevdim seni, bağlandım. Sen kimbilir belki de, uzak
bir kıtanın, Uzak bir şehrindesin şimdi. Benimse içimde kocaman bir boşluk
var. Hayır, Üzülmüyorum, içimdeki boşlukta birtek özlemin yankılanıyor.
Hayır, sana anlatmak için yeni şeyler biriktirmiyorum içimde, çok istesen
hikayeler uydururum. Ama hikayelerimden önce itiraflarım olacak. Kendimden
bile gizlediğim duygularımın itirafları. Sana aşık olmaktan delice
korktuğumu, sana bakarken içimin titrediğini. Daha pek çok, sırrımı
anlatacağım sana.
Gerçi anlatmama gerek yok, sen zaten hepsinin çoktan farkındasın... Sen
kimbilir, belki de uzak bir kıtanın, uzak bir şehrindesin şimdi.
Bense odamda senden uzak. Hayır beni merak etme, üzülmüyorum. Biliyorum,
ikimizde yoktuk bu aşk başladığında ve çok iyi biliyorum, sonsuzluğa mahkum
edildi bizim aşkımız. Dedim ya, beni merak etme. Üzülmüyorum. Yalnızca
biraz, biraz üşüyorum...
Alp Kaan
BEĞEN
Paylaş
Paylaş
Cevapla
Kapat
Saat: 13:26
Hoş Geldiniz Ziyaretçi
Ücretsiz
üye olarak sohbete ve
forumlarımıza katılabilirsiniz.
Üye olmak için lütfen
tıklayınız
.
Son Mesajlar
Yenile
Yükleniyor...