bütün mevsimlerde şiirin yağıyor üzerime
ağustos erken geldi bu sene
bahara uğramadan
meyvesini verdi incir ağaçları
dalları yorgun
düşüyor yaprağından güneş damlacıkları
günlerden şiir
ayazı çıkarıp yeşili giymiş
yüreğin kurak bozkırları
kırlangıç erken kondu bu sene
düşürdü dalından bir bir baykuşları
yokluk biçilmiş çoktan
tutunuyor mahsule
toprağın doğum sancıları
günlerden şiir
kalemle sürülmüş
yüreğin sulak tarlaları
türkü erken alev aldı bu sene
kopardı bilekten
soğuk paslı prangaları
emek büyüdü ninnide
terle sulandı
emzikte gül goncaları
günlerden şiir
çamura bulanmış
ülkemin umut eken çocukları
gece erken yağdı bu sene
karanlık sildi
çizdiğim bütün haritaları
çiy damladı yeşile
sel sandık
düşürdük dile zamansız ağıtları
derken
sabahı müjdeledi
bir çocuğun uyanışları
ben geldim
bir kalem bir kağıt
çiz şimdi
bütün aydınlıkları...
Ferhat Gülsün
