Kallavi Sokağı
Seni ben Kallavi Sokağı'nda gördüm
Sen beni görmedin, göremedin
Kapıları çaldım, adını sordum
Söylemediler, öğrenemedim.
Seni ben Kallavi Sokağı'nda gördüm
Bir daha görmedim, bilmedim
"Belma Sebil" adını yakıştırdım
Aklıma geldikçe her sefer
Gözlerinin mavisini bitirdim
Saçlarının siyahına başladım
Kallavi Sokağı'nda güvercinler
Benim karanlık İstanbul'um
Bir esnaf kahvesine oturdum
Belma Sebil ya geçti ya geçer
Rüzgarını içime doldurdum
Kallavi Sokağı'nda güvercinler
Bunca yıl sönmemiş umudum
Nisan değilse Mayıs
Perşembe değilse Pazar
Ben Belma Sebil'i bulurum
Atilla İlhan
