Tükürdüm Yüzüne Dondu ,Alnında İzi Kaldı..
Sandığın başında kilitlendi gözlerim,ellerim titrek dokunmaya korkuyordum birden açılmaya başladı.Güneş doğdu içinden,zülüf döküyordu teninden,kıyamadım sevmeye güzelliği seyrettim.Gök gürlüyordu içimde....
baran! damla damla ahhhh ne güzelsin güzellik..Ahhh ne güzelsin gün doğumu...
Uzattılar ellerini ,elleri ellerimde eller sol yanımda..Avuçlarımı açtım damlıyorlardı,
birikti avuçlarımda dolu dolu dudaklarıma götürdüm öptüm yüreğimsiniz dedim.
Tebessümler ışıltılı öyle hoş ki varmı ötesi dedirten..Gözlerim parladı,
o da yüreğime kaydı.Adım yürek işçisi! İşlemesine bayılıyorum,bir ilmek sevgi bir ilmek daha sevgi,bir ilmek daha sevgi..Sevmek..sevmek..sevmek adım.
Epey olmuştu yola çıkışım.Her durakta binbir hayat ,hayat alnımda...
Güneşlerin arasında alacakaranlık,arada yüzüme çarpmalıydı.Yalpalamalı ki
güneşin kıymetini bilmeliydim.Karanlıklara örümcekler ağ kurmuş daralıyordum
hiç sevmemiştim karanlığı.Ellerimle iteliyordum.İki kol,iki el o da ne!
eller,kollar birleşmiş benim ellerim geride yürekler benden ileride.İştesevgi..işte yürek..İşte ışık...Karanlığa karşı güneş yine açtı!
Zindanı kapatmalıydı,karanlık kör kuyusunda boğulmalıydı.Nereye saldıracağını şaşırmış
galyana gelmişti.Üstteki karanlık aman elim yanmasın der
ben karıştırayım,maşalarım kurcalasın.Ellerimin yanmasına dayanamam ardından insanlık
dersi veririm sadece sözlerde, yalandan kim ölmüş.
Maşalar kendinden geçmiştir...
Yandıkça çırpınıyor uluyorlardı.Halbuki köpeklerin havlaması yukarılara yetişmez derler,
kulaklar sağır olunca güzelliklere ulumaları da doğal.Karanlıksa
çakal hesabında.Kurtlar gelince ayağa kalkacak,el etek öpecektir.
Riya alışkındır etek öpmeye..Çakallık alışkındır hor görülmeye.Karanlık
sinmiştir köşesine uzaktan izler.Mutludur şeytan misali heytt bugünde kullandım
kırıttım,kandırdım helal bana.Nasıl mutlu oldum ,sahte tebessümde gizler acısını,
aslında mutsuzdur sevmeyi bilememiş,sevilememiştir..Bu en ağır cezadır karanlığa,
hep karanlık kalacaktır,ışıksız bir dünya ,sevgisiz ağaç,kurumaya mahkum hayat.
Karanlıktan hiç bu kadar nefret etmemiştim,çakallarını ittim ayak ucuyla.İtildiler haykırışlar arasında.Tükürdüm çakalların suratına tükürüğüm dondu izi kaldı alınlarında!
Var git yoluna dedim hadi yüreğim biz ne karanlıklar gördük.Sevgiyi katık yapar,su gibi içeriz.İnsanlık uğruna başımızı gerektiğinde veririz!
^^Bir elinde ayna saçın tararsın derinliklerde diğer eline yapışmış maşa karıştırtırsın ortalığı sessizlerle^^
