** Sokak Çocuğu **
I-
sokak çocuğu deyip adına
burun büktüğümüz
kulak tıkayıp feryadına
yeri gelip ürktüğümüz
II-
ne de çok, ne de çok
farkında mısınız?
yoksa siz de benim gibi
mazeret çarkında mısınz?
III-
oysa içimizden biri onlar..
görmezden-bilmezden geldiğimiz
ve kuma gömüp başımızı..
ne kadar da rahat sıcak evlerimiz
olsa olsa içimize akıtıp göz yaşımızı..
filmler de mi kaldı mutlu sonlar?
IV-
onlardan birini tanıdım
yüreciği pırpır atan
izbe sokak köşelerinde
sıtmaya yakalanmış gibi tir-tir titreyen
sokak köpeklerinin korkusundan
telefon kulübesinin üstünde yatan
sıcak soba hayalini düşünden
anne kokusunu usundan
atmak isteyip atamayan
deliksiz uyku nedir, tadamayan
kendisi gibi üç-beş kişilik tayfası yanında..
birini tanıdım
üsküdar meydanında…
V-
için-için kanayan yarasını eştiniz mi?
derdiyle dertlenip dertleştiniz mi?
kopar minicik yüreklerinde
ne fırtınalar deştiniz mi?
VI-
düşünüyorum
neydi bu sokak çocuğunun günahı
olsaydı bir tas sıcak çorba,
olsaydı üstünü örten bir dam
olsaydı bir yudum sevgi
bir şefkatli yumuşacık anne öpücüğü
VII-
bittiği yerdeyiz sözün
nerde insanlık, nerde adam gibi adam
görmek için bakacak gözün
“hikayemi yaz abi
adımı yazma” dedi
“sonra duyar da anam
üzülür.. dayanamam! ”
VII-
esas hesap öbür tarafta
lügatte nerde tarifi acının?
bilen varsa söylesin yerini
hangi eczanede,hangi rafta
bu derde düşenin ilacının! ..
Kenan Mim Eryiğit