Alışkanlık işte
bir ışık bekledi durdu
gözlerim gözlerinden
her gün
yakmadın be gülüm
ama olsun
ben karanlıklara da alışkınım
bir kelam duymak istedi
yüreğim dilinden
her gün
demedin be gülüm
ama olsun
ben sessizliğe de alışkınım
bir sıcaklık diledi
avuçlarım ellerinden
her gün
tutmadın be gülüm
ama olsun
ben ayazlara da alışkınım
bir çokluk olmayı arzuladı
tekilliğim senden
her gün
sarmadın be gülüm
ama olsun
ben yalnızlığa da alışkınım
bir kırıntı aşk dilendi
sevdam sevginden
her gün
vermedin be gülüm
ama olsun
ben SENSİZLİĞE DE alışkınım
alışkanlık işte
Cengiz ŞAHİN