Kalın Bir Çizgisin Sen
Meğerse;
Yırtık balonlar üfleyip durmuşum hep,
Dibi delik kuyulara akarmış
Çağlayanlar.
Kırıkmış dişlileri yargılarımın,
Boşa dönüp durmuş çarkı,
Bir dirhem kusur öğütemeden.
Gözler kör, kulaklar sağır,
Bağır bağır bağırıyormuşum meğer,
Sessizce sokulurken koynuna yalnızlığımın.
Yaşamın duvarlarına astığım
Bütün tablolarımın renkleri
Siyah beyazmış,
Şaşkınlığımın şeffaflığından görememişim.
Bir başıma yürüdüğüm yolların sonu da,
Hep sonsuz uçurumlara çıkıyormuş,
Bilememişim.
Ta ki,
Seni bilene kadar,
Meğerse ben;
Gerçek değilmişim…
Baran Baransel
