Ağaçların yeşile, denizlerin laciverde
Tekrar erdiği vakti, hatırlarsın, şafaktı;
İlkbahar bahçelerde nemli, yaprak yapraktı,
Seninle buluşmuştuk yine her günkü yerde.
Varlığın eellerime bıraktığın ellerde
Yine sesin sıcaktı, hülyalı yüzün aktı,
Bilmiyordun, gelişim artık son olacaktı.
Nerde eski sabahlar, o kalp, o ateş nerde?
O gün veda, teselli, esefle dolu sözler
Söylemek. “oyun bitti!” demek isteğindeyim.
Lakin seni görünce sustum, başımı eğdim,
Kaçtım, Bilmem ardımdan nasıl baktı o gözler.
Şimdiysee geliyorum. Barış, affediver de...
Fakat eski sabahlar, o kalp, o ateş nerde.
H.Macit Selekler
