Ne bu, ilk batışıdır güneşin bahçemizde,
Ne bu, ilk doğuşudur ayın sinemizde.
Ne bu, kopan fırtınaların garip beldede,
Nede bu, ilk titremesidir bedenin, ürpermeyle.
Sanmayın ki şimşekler çaktılar birden bire.
Bu kara bulutlar yavaş yavaş kümelendi tepemizde.
Ya bu gidişimiz, kapılıp ta köpüklü sellere.
Yavaş yavaş çiseleyen yağmurun, etkisidir yerde.
Ne bu, son damla yaştır akan gözlerimizden.
Ne bu, son kelimelerdir dökülen dilimizden.
Ne bu, son hıçkırıktır boğazımızda düğümlenen.
Ne bu, son feryattır yükselen derinden derinden
necdet cemal ocak
