Hikayeler ve Öyküler -2-

Öykü

Hava rüzgarlıydı. Parkta arka plandaki iki bayanın fularları boyunlarından firar etmek üzereydi. Fularlar özgür, kadınlar endişeli gözüküyorlardı. Onların sağ tarafında görkemli bir süs havuzu vardı. Üstündeki detaylar önemsizdi. Üzerinden fışkıran suyun ışıkla yaptığı oyunlardı önemli olan. Fotoğrafa birkaç beyaz iz olarak düşmüştü bu oyunlar. Havuzun üzerinde kanatları yarı açık uçmaya hazırlanan bir güvercin. Şu sevimsiz gri güvercinlerden. Gökyüzünün, parkların, bulvarların üniformalı, sevimsiz, sıkıcı memurları onlar. O kadar çok ve o kadar aynılar ki. Sevmiyorum onları. Ayrıca hiç de kıskanmıyorum uçabiliyorlar ve kuş beyinliler diye. Neyse bu başka bir konu. Nerde kaldım? Ha. Havuz demiştim. Ön planda koyu renkli bir bank. Bankın sağ ucuna oturmuş ve bankın sol tarafını aynı kalbi gibi özenle boş bırakmış genç bir kız, hüzünlü bir hava takınmış sol omzunun üzerinden gök yüzüne bakmakta; bir yandan da kalbini ve o bankın sol köşesini aynı anda, doldurabilecek o gencin hayalini kurmakta. Ve en ön planda kadrajın tam ortasında yakışıklı bir genç, siyah uzun paltosunu savuran rüzgara karşı direndiğini anlatan bir yüz ifadesiyle, dolması gereken bir kalpten ve yahut bank köşesinden, güvercinlerin sevimsizliğinden, havuzdaki detayların önemsizliğinden, özgürlük ruhu taşıyan fularlardan, endişeli dişi kalabalığından habersiz, o anda ordan geçerken bu fotoğrafta kocaman bir lekeye dönüşmüştür. Resim renksiz, cümleler uzundur.

MsXLabs Üye Girişi