Platonik Aşk

Buda bnm şiirim

SÖNÜK GÜNEŞ

Gene sensiz bir gün geçti.
Kalbim perişan şimdi

Hani odun yanar, kül olur ya
Sensizlikte kül etti beni.

Ben gene, sensiz,
Ben gene, çaresiz,
Ben gene, tek kaldım.

Bu dünyada bir sen vardın
Yüreğimde,kimi zaman yanımda ve kimi zaman hayallerimde

Hani bir bakışın vardı,
Dağları eriten.
Hani bir duruşun vardı,
Bakanı imrendiren.
Hani bir gülüşün vardı,
Güller gibi güzel, akan sular gibi berrak ve saf.

Öyle temizdin ki,
Bakmaya kıyamazdım yüzüne.
Dokunmaya kıyamazdım o pamuk tenine.

Sensiz geçen günlerde
Yıldızlara baktım.
Aradım seni,
Ama bulamadım.

Acaba gitmiş miydin?
Bırakmış mıydın beni?
Böyle tek başıma çaresiz,yalnız, bitkin bir şekilde.

Sen hep tenhaları severdin,
Bense fark etmez derdim.

Tenhalar zor gelirdi,
Hatta hiç gelmezdi.

Sen hep ciddiydin,
Bense çocuktum, senin yanında
Huylarım rahatsız ederdi seni
Sen söylemezdin belki
Ama ben anlardım.

Geceleri seni düşünerek yatardım,
Güzel hayallere dalarım.

Sabah olunca erken kalkıp hazırlanırdım.
Okula koşardım seni görme ümidiyle,
Ama kimi zaman gelmezdin.
Bense susar ve kenarda dururdum.
Ve aklımda gene sen
Hiç çıkmazdın ki zaten,
Hep ordaydın Bitanem.

MsXLabs Üye Girişi