Buğulu penceremde bir ben bir de yalnızlık...
hava soğuk, yağmurlu ve karanlık..
Sakin sessiz ve bomboş ortalık..
Buğulu penceremde bir ben bir de yalnızlık..
Sokak lambaları birer birer yanarken..
insanlar yavaşça sokakları terkederken ..
bu akşam yine hüzün benimleyken..
buğulu penceremde bir ben bir de yalnızlık...
dolunay çıkınca ortaya kalmadı karanlık..
deniz alabildiğince durgun ve bulanık..
hikayeme henüz bulamamışken bir başlık..
buğulu penceremde bir ben birde yalnızlık..
herkesin hikayesi gibi zannederken..
farklı yaşadığımı henüz bilmezken..
yalnızlığımın farkında değilken..
buğulu penceremde bir yalnızlık bir de ben..
neden acaba bu anlaşılmazlık??
buğulu penceremde ben yokum artık..
hikayemin adı
YALNIZLIK....
