Ne uzunmuş öpüşe giden yol,aşkım
Ne gezgin bir yalnızlıkmış sensizlik
Trenler geçiyor yağmurun altında
Ve taltal’da ilk yaz henüz bitmedi
Sen ve ben aşkım, bir bütünüz biz
Bir bütünüz köklerden giyisilerimizle
Sen ve ben tek varlık oluncaya dek
Sonyazla,baltalarla ve suyla birbütünüz
Düşün,nice taşları kattı önüne ırmak
Nice taşlar yuvarladı boroa’nın suları
Aramıza tirenler uluslar girdi.
Dileğimiz yanlızca bibirimizi sevmekti
Kaynasıp herkesle erkekler kadınlarla
Karanfilin kök salıp toprakla
Pablo Neruda
Son düzenleyen Blue Blood; 6 Mayıs 2007 20:40
