Öğretilenlerden
Her yüzüstü bırakıp giden
Birşeyler öğretti
Kimi Ayrılık acısını öğretti
Kimi Yanlızlığın keskin bıçaksı yüzünü
Ama;
Sen sevmeyi öğrettin
Tekrar tekrar
Kaldırması zor sevdaları hep benim omuzlarıma
Yükledin
Giderken bile bana sevecek
bir şeyler bıraktın
Yanlızlığı Gözyaşını
Bilinmeyen herşeyi
Bana bıraktın
Sen sür sefasını sessizliğin
Ufukta fırtına var oysa
Bilinmeyen herşey bilinene doğru yavaş yavaş
akıp giderken
bir kumsaatinin canalıcı sessizliğinde
Bana bırakacağın her şeyin birer eşi
Sende saklı, unutma
Ömer Seydi Ekinci
. 
