Sahipsiz Kelimeler...
Bembeyaz bir sayfa üzerinde kelimeler sahipsiz kaldı,
neden,niçin ve kime yazıldıklarını bilmeden,
fırtınayla başlayan gece sessizliğe bürünmüştü,
hayallere yenik düşmüştü yaşanan nefes alıp vermeler
ve işte hayat buydu; renklere bürünmüş bir bukalemun misali...
zamansız kalp atışlarımın hızlanmasını özlüyordu bedenim,
yüzümdeki tebessüme imza atıyordu,hızla geçip giden zaman,
tüm dokunuşlar,hissedişler buz tutmuştu ellerimde,
gözlerimin gözbebeklerime bakışı küsmüştü aynalarda,
somut soyut düşsel bir karmaşada kayboluyorduk aslında,
oysa güneş yine tüm parlaklığıyla ışık saçarken dünyaya
şiirlerinde mateme bürünüyordu siyah gözlüklü kadın,
ne gidenler kazanıyordu,nede geride kalanlar bu aşk savaşında,
tüm yaşanmışlıklar,hatıralar,anılar kalplerdeki mabette gizli kalıyor,
sevmek tanrı ile eş değer tutuluyordu.....
alıntı...
