Sonbahar fırtınaları esiyor ruhumda yüreğim duygularımın gövdesi,umut ise
dallarım Her gün batışında dallarımdan bir yaprak düşüyor savruluyor
sonbahar rüzgarına bastırılmış yaşanmamış özlem dolu duygular bir bir
rüzgarın kucağında sonsuza sürükleniyor,salına salına.. Oysa sevginin aşkın
ellerine tutunmak isterdi bu gönül bu yaşanası duygular Mutluluk sevgi aşk
uzak düşmüş bana bulamayacağını bile bile seni arıyor bu duygular bu buğulu
gözlerim,özlem ıslaklığında dudaklarım.ya ellerim..ellerini düşlüyor
sıcaklığını hissetmeyeceğini bile bile. Gecenin karanlığına yaslandı
yine,yalnızlığım sevgisizliğim sensizliğin siyahındayım umut kandilimin
yağı sancılı sevgisizliğin çıkmazında,umutların tükenişinde. Özlemlerimde
yaşanmamış duygularım , yaşanmamış sevgim aşkım gibisin...öylesine sahipsiz
ki,yüreğim..yüreğine dokunmak ister bulamayacağını bile bile. İçimde geç
kalmış çaresizliğin ertelenmiş duyguların pişmanlığı ağlıyor..gölgem oldu
yalnızlık, gecenin koynunda üşüyor duygularım düşlerimde sana sarılıyorum
bulamayacağımı bile bile. Göz yaşlarımın tuzu oldun dudağımı
yakan...Tenhalarımda bir biri ardına dökülen sevda notalarımsın bitmeyen
senfoni adın dilimde.sarıyorsun beni ateşten gömlek misali...
Sen...sen..kimsin nesin. biliyor musun ??? Aşamadığım dağların ardında ki,
AŞK-SEVGİ adın bu!... ulaşamayacağımı bile bile tutunmak istediğim...
