seyrantepe'ye karpuz yüklü kamyonlar gelir
ve gün aşınnır, dicle'ye muhteşem bir dolunay çömelir
usulca hışırdarken dut ağaçlarının tırtıllı yaprakları
yosunlara sırnaşarak uyur o nehrin afili balıkları
kamyoncular işerler geceye, rüzgara karşı
uzaklarda gümüş gibi parıldar dicle'nin nemli bataklıkları
*
seyrantepe'ye karpuz yüklü kamyonlar gelir
sıcaktan sarkarken elektrik telleri yollarda asfaltlar erir
derken ufkun göğsünden kente bir otobüs yönelir
yolcular iner, abim askerden gelir
seyrantepe'de öyle ter içindeyken
birden gönlüme bir serinlik çömelir... Yılmaz Odabaşı