Hiç kimse senin kadar sevilmeyecek
Hüzünlerim gitti önce
İçimden vekaarım sonra
Çocuksu bir gülümseme kondu dudağıma
Kendi hüznüyle boğulan
İtaatsiz bir yürek için
Mutluluk vardı artık
Senle senin için doğan güneşler
El değmemiş örselenmemiş bir mutluluk
Senle gelen yaşantının
Enleriydi hayatıma renk katan
Neredeydim nasıldım bilmiyordum
İşte buydu hayatın anlamı
Nasıl sevmiştim bilemezsin
Kaderin cilvesi
Alnımın yazısı
Diyordum
Ağlatan mutluluktu artık
Rüyalar senle senin içindi
Sonsuzluktu özlemim
Eriyordu gözlerinde gözlerim anlatılmaz
Vedaları hiç sevmezdim
İstemezdim ayrılıkları
Limanlar gördü gönlüm
Mağrur fırtınalar
Evetlerden kaçtı hep
Yanılgıların bitişiydin sen
Eskiydi hatalar eskidendi
Cevabıydın hayat sorumun
Egerki hayat çoktan seçmeli olmasaydı
Keşkeleri olmazdı hayatın bir evet diyebilseydin
Ümit Vuslat
