Pazartesi – 31.07.2006 – 23:45
Bu satirlarimi saat 23:45 de yazmakta
Ve her gece ki oldugu gibi yine seni düsünmekteyim.
Sadece geceleri olsa iyi, ama sen her an aklimdasin benim..
Bizim bu yasadiklarimizi ayni bi sinema filmine benzetmekten
Alamiyorum bazen kendimi biliyor musun??
Bir filim genellikle hep mutlulukla sevincle baslar,
Ayni bizim ozamanlar iliskiye ilk adimlarimizi attigimiz gibi..
Ve her filmin sonu cogunlukla aci hüsran ile biter,
Ayni bizim askimiza son noktayi koydugumuza inandigimiz gibi..
Oysa hic bisey bitmemisti ki..
En azindan benim sana olan sevgim hala kalbimde taptazeydi!
Ama sen bunu bilmiyorsun..
Bosver bilme, belki de bilmemis haliyle güzel hersey.
Seni unutmayi, senden vazgecmeyi inan ki cok istedim.
Bu istegimin yürekten gelmedigi icin olsa gerek ki, basarili olamadim..
Bi kac umutlandigim yollara basvurdum
Ama kararimin ne kadar dogru ne kadar yanlis oldugunu
Bir türlü kestiremedim!
Evet, ben suan o umutlandigim yolda yürümekteyim.
Yarida birakmaya hic niyetim yok desem de
Bu cümleyi kalpten gelerek söylemedigimi iyi biliyorum.
Gerek yanlis bi karar olsun, gerek dogru.
Gidiyorum iste, baska bi iliskiye istemiyerek ilk adimlarimi atmaktayim...
Cekinmeden itiraf ediyorum, hic zorlanmadim!!
Ve hic biseyden de korkmuyorum.
Cünkü sunu biliyorum ki
Ben senden sonrasini kolay kolay sevemem.
Ama bunu karsimdakine anlatacak gücü, cesareti
Bulamiyorum ne yazik ki kendimde.
Belki de birgün seni unutup, senden kopup, seni silip
Onu sevecegime inandigim icin böyle davraniyorum..
Ama herseye ragmen kücücükte olsa bile bir umut var icimde!
Satirlarima burada son veriyorum artik
Cünkü baska harflerle cümleler kurup
Ayni seylerden bahsedecegimi cok iyi biliyorum..
