Hasretinde bazen yağmur olup
Geçeceğin yollara gül tohumu ekiyorum
Sen ise ;
Ayaklarınla yüreğime bassan bile
Yüreğimin acıdığını düşünme.
Ben , her adım attığında,
Yüreğimden öptüğünü farzederim.
Hasretin çöker hüzün bulutlarıma…
Yüreğine düşen her damla,
Kurumuş güllerin yüreklerine ” hayat ” olur.
Ben, sana ağladıkça
Güllerin daha güzel açar,
Bilirim.
Ben, sevdana yandıkça
Baharlar hep gülüşlerinde konaklar.
Hissederim…..
Yüreğin, aldığım nefes olmuşken,
Toprağa sarılan sarmaşık gibi
Geceye uzanan ışık gibi
Hasretinde bile ” sana ” sarılıyorum.
Aldırmıyorum hasret yağmurlarına,
Yokluğunda bile yaşıtıyorum seni.
Sakın üzülme sen;
Ben; seni sevdikçe nefes alıyor,
Seni özledikçe yaşıyorum…
ismail sarıgene
