Uyan..!
Gözlerini açmak gibi değil,
Temiz havayı solumak gibi uyan.
Başla ...!
Yepyeni bir güne
Aynı yolda yürüyor gibi değil,
Başka gezegene ayak basmış gibi başla..
Ve şimdi Terket..!
Kendine acıyormuscaşsına,
Gozyaşlarına karışıyormuşcasına değil,
Hiç yokmuşçasına terket beni..
Neden mi..?
Çünkü artk gitmeliyim..
Hüzünlü yüreğin hep acıtmıştı beni,
Vedamdan sonraki hıçkırığın ,
Yankılanmadan kulaklarımda,
Her gece o sesle yorulmadan
Terket beni
Hiç yokmuşçasına...!
İki kişilik hüzün taşıyabilir bu beden,
Ağıtlarını yoketmek adına,
Yok olabilir istersen.
Sevgi dokunmak değil,
Acımak değil,
Fedadır...!!!
Feda edebilirim şimdi
Şu hüzün saatlerinin bitişini
Kendi varoluşuma..!
Suzan Batmankaya 
