Yaş kemale erince iş, para, çoluk çocuk derdi derken arada kaynayıveriyor bu müzik. Müzisyenlik mesleğini seçenler de ise böyle bir sorun zaten yok, onlar zaten parasını bu yolla kazanıyor.Bizim işimiz "Metal ve Yaş" ..
Gençlik Metal'e müzik olarak baktığı için bunun kısa sürmesi de kaçınılmaz oluyor ve bir hobi olarak kalıyor.Kalıcı olmuyor, olamıyor.Bunun için ne yapmak gerekir? Metal ve yaş ikilemini aşmak için ne gereklidir?
Bunun cevabı esasında çok açık.Her zaman bahsettiğim gibi, "Metal" e bir hobi olarak bakmazsak bu olayı kolaylıkla çözümleyebiliriz.Metal bir felsefi akım, bir yaşam tarzı olarak çıktı biliyorsunuz. Bunu özümsersek ortada yaş sorunu kalmaz."Bir insan 7sinde ne ise, 77sinde de odur" özdeyişini hepiniz bilirsiniz.İnsan'ın düşünceleri çok zor değişir, kafasına düşünceleri oturmuştur, artık kişiselleşmiştir, bir birey olmuştur.Yaş ne kadar geçerse geçsin bu düşünceler değişmez.Metal ideolojisi de bu şekildedir. Olaylara düşünsel yaklaşma, basmakalıplara isyan, yanlış aksaklıklara "Hayır" diyebilmektir Metal.Günümüzdeki çoğu gencin yaptığı gibi sadece müziğe odaklanırsak, bu düşünceleri benimsemez isek kendimize asla "Metalci" lafını uydurtamayız.Her insan "Ben Metalciyim" der.Önemli olanın başkalarının düşünceleri olduğunu göremez. Eğer arkadaşların "Ya şu adam gerçekten Heavy bir adam, asıl metalci bu işte" diyorsa işte amacına ulaşmıştır o kişi.Buna ulaşmak da kişinin kendi elinde.
Yaş'ı 50 ye gelmiş bir insan hala bu yukarıda saydığım düşünceleri benimseyip bir Manowar dinleyebiliyorsa, Metallica'dan "And Justice For All"'daki özgürlük yanlısı cümleleri özümseyebiliyorsa, Megadeth'den "Kill the king"'in şarkı sözlerini yorumlayabiliyorsa o zaten "Metal tutkunu" bir insandır.Onun felsefi boyuta kalmış düşüncelerini benimsemiştir..
