ÇOCUKLUK
Çocukken arasıra
Kurtarırdı bir tanrı beni
İnsanların bağırışlarından ve sopalarından;
Masum rahat, oynardım o zaman
Çiçekleri ile korunun
Ve göklerin meltemleri
Oynardı benimle
Tıpkı sana doğru
Narin kollarını açan
Bitkilerin kalplerine
Sevinçler saçtığın gibi
Friedrich Hölderlin
*************************************************************************** *******
İNSANLARIN RAĞBETİ
Sevdiğim gündenberi en güzel bir hayatla
Dolan kalbim ilahi bir varlık olmadı mı?
Neden beni daha çok dinlerdiniz vaktiyle?
Ben ki o zaman daha kibirli, daha kaba,
Ağız kalabalığı yapan boş bir adamdım...
Ah! insanlar pazarda para edene koşar,
Uşak ruh saygı duyar ancak heybete karşı;
Ve ilahi olana bizzat ondan olanlar.
Yalnız ondan olanlar imanla inanırlar.
Friedrich Hölderlin
*************************************************************************** ***********
HAYATIN ÇAĞLARI
Fırat kıyısındaki şehirler!
Palmir'in yolları!
Ve ey çölün ovalarındaki sütun ormanları,
Ne oldunuz?
Siz ki aşıyordunuz hudutlarını
Bütün yaşıyanların,
Fakat göklerin estirdiği yeller
Ve yaktıkları ateş
Aldı başınızdan taçlarınızı;
Bense şimdi
Bulutlar altında oturmaktayım,
Her birinde bir huzur olan bulutların,
Karacaların dolaştığı kırlarda
Göğe doğru yükselen nefeslerin.
Ölü ve yabancı görünüyor gözüme
Ruhları o eski mesutların
Friedrich Hölderlin
