Bazı sevgililer vardır.onlara ya bağlanabileceğimiz kadar YAKLAŞIRIZ,yada unutabileceğimiz kadar UZAKLAŞIRIZ....
UNUTMAYA ÇALIŞIRIZ...
Hatta unuttuğumuzu sanar,başkalarına sığınırız....
Ama bu sadece kocaman bir YANILTMACADIR...
ÇÜNKÜ...unuttum demek bile hatırlamaktır...
Birgün baharın tatlı esen rüzgarları onun KOKUSUNU getirir bize...Bazense rüyalarmızda onun SESİNİ duyar,haykırarak uyanırız....
Ve içten içe bir İSYAN başlar...Daha sonra gözyaşları içinde şöyle söyleniriz karanlığa 'UNUTAMADIM KAÇ YIL OLDU BAK..HALEN DÜŞLERİMDE HALA YÜREĞİMDESİN..'
Belkide son kez olsun ,gözlerinin içine bakamadan bir ömrü tüketiriz...
KİMBİLİR BELKİ BİRGÜN İLKBAHARIN YİNE O TATLI ESEN RÜZGARI ONUN KOKUSUNU TEKRAR GETİRİR...
HAYAT GEÇ KALANI AFFETMEZ....
LÜTFEN SEVGİNİZİN PEŞİNDEN GİDİN.....
